Gözyaşları

Okuduğum kitabın en güzel sayfasında rastladım ben sana.

Gözlerim hafif yaşlı, kelimeler belirsiz.

Düşüncelerim konuşuyor, beni bana anlatıyorlardı.

Kendimi tanıyamamışım, ne acı

İyiliği seçme yolunda

Kır insanları, öyle değer görürsün dediler bana

Varsın kırılsın kalbim

Birinin ağlama nedeni olmak daha mı güzel ?

Haz mı alıyorlar gözyaşlarından ?

Gelin, izleyin beni

Ağlarım ben, sıradanlaştı gözlerim

Mutluluk ne kadar kolay aslında, ben bilmiyorum

Bütün üzüntülerden çek, çıkar o mutluluğu

Parlıyor orada bak, gör onu

Ama sen körsün, umutsuzluk dolusun.

Kitabımın en güzel sayfası kadar

Şarkılarda da buldum seni

Aslında bakarsan

Güzel bir sözde

Nakarattaki bir "seviyorum" kelimesinde

Her yerde buldum ben seni

Bir tek kendimde bulamadım be sevgili

Nerdesin bak bu kalp yorgun, bu kalp çaresiz

Gerçek sevgiye aç, özgürlüğe muhtaç

Özgürlük demişken

Senin kollarının arası onu bulmak için en güzel yer

Keşfedememek üzüyor be sevgili

Ama sen umursamazsın, ben seni izlerim

Nasıl da güzel gülüyor diye

Ah o bir aklına düştü mü zaten çıkamaz oradan

Dipsiz bir kuyu, sessiz sakin 

Sözlerimde hayat bulan sen, gitme sakın benden

Ölme ben olmadan

Çünkü sensiz bu hayat beyaz boş bir sayfa...